Opis
Osobisty przewodnik po Pradze to jubileuszowy, 10. tytuł Mariusza Szczygła, który ukazuje się dwadzieścia lat po pierwszym wyjeździe autora do Pragi wiosną 2000 roku, kiedy to uwiodły go miasto i język.
Jak sam mówi, książka ta wzięła się ze zdenerwowania: „Od momentu pierwszych moich publikacji o Pradze nie ma tygodnia, żebym nie dostał pytania o jakieś miejsca magiczne, ważne, osobiste. Ma to być oczywiście Praga bez mostu Karola i bez Hradczan. Nadmiar tych próśb, a zwłaszcza niemożność odpisywania na wszystkie, zaczął mnie irytować, postanowiłem więc zamienić to uczucie w coś pozytywnego. Napisałem przewodnik, do którego wszystkich będę teraz odsyłał”.
Miejsca opisywane w przewodniku zobaczycie dzięki fotografiom Filipa Springera.
Dom jako cios między oczy. Dworzec jako upadła bajka. Most, który ułatwia śmierć. Schron przed beznadzieją. Góra nieobojętności. Pomnik gejów. Kościół zgubiony na podwórku. Grób jako kryształ. Kamienica, która drga. Prysznic jako metafora… Do tego rozmowy z Czeszkami i Czechami. Znanymi i nieznanymi.
Szczygieł: „W przewodniku oprowadzam wyłącznie po moich ulubionych miejscach w Pradze. W ten oto sposób książka wymyka się krytyce, że czegoś w niej nie ma. Jeśli nie ma, to mnie nie uwiodło!”.
Książka powstała we współpracy z Audioteką.
Recenzje, nagrody
- nominacja w plebiscycie czytelników portalu LubimyCzytać.pl w kategorii literatura faktu, publicystyka
„Osobisty przewodnik po Pradze” to napisany z ujmującym brakiem dyscypliny pamiętnik przeżywania, doświadczania i nazywania na nowo tego, czym są Czechy, kim są Czesi i co wpłynęło na taki, a nie inny charakter tego państwa i narodu. (…) Wyprawa ze Szczygłem do Pragi to erudycyjna podróż po historii kultury, polityki i światopoglądu wykraczająca daleko poza granice czeskiej stolicy. – Jarosław Czechowicz, Krytycznym okiem
Szczygieł w piękny i bezpośredni sposób otwiera się na czytelnika, dzieląc się z nim spostrzeżeniami i uwagami o swoim ukochanym mieście. – Aleksandra Żeleźnik, Opętani czytaniem
Autor „Osobistego przewodnika po Pradze” przeszłość i teraźniejszość czeskiej stolicy
splata z własną historią intymnego z nią pożycia. Wnika pod skórę imponującej metropolii, nie bojąc się obrazków dalekich od podróżniczych folderów. – Anna Sańczuk, Vogue.pl
Bo dla Szczygła wszystko jest tylko pretekstem. Do nowych opowieści, snucia domysłów i do interpretacji. Dlatego między rozdziały poświęcone kolejnym punktom na mapie Pragi wplata historie o znajomych Czechach, zapisy rozmów, osobiste drobiazgi. Dzięki temu jego przewodnik jeszcze zyskuje na lekkości. – Anna Maślanka, literackie-skarby.blogspot.com
Po tej pozycji Praga, nawet często odwiedzana w przeszłości, staje się ponownie wymarzonym kierunkiem. – press.pl
Krzysztof –
ale dlaczego muszę czekać do maja, ja chciałbym przeczytać dzisiaj
Dorota –
Wiadomość o audiobooku czytanym przez Pana Mariusza jest jedną z najlepszych nowin,jakie ostatnimi czasy ( czyli od niedzieli podczas wspólnego późnego śniadania live z autorem ) usłyszałam 😉 A gdyby to była wersja interaktywna, pozwalająca na wirtualny spacer po opisywanych miejscach, czyli klikając na ikonkę w aplikacji, pojawia się zdjęcie obiektu wykonane przez Pana Springera wraz z nagranym autorskim głosem opisem, to już ogarnęłaby mnie pełnia szczęścia 😉 W zasadzie to nie wiem dokładnie,jak miałoby to konkretnie wyglądać,ale taką mam wizję 😉
rafalszczechura –
Będzie interaktywnie 🙂
P.T. –
PREMIERA 26 MAJA? JA MAM TYLE CZEKAĆ? WYDAĆ SZCZYGŁA JUŻ DZIŚ!
Pinky –
Pół Instagrama chwali się egzemplarzem, a mi każą czekać do jutra. Czuję się posegregowany 🙁
Majka –
Zachwyciło mnie „Nie ma” sięgnęłam więc po „Subiektywny przewodnik po Pradze” i również nie mogę się oderwać … Gratuluję, polecam wszystkim, czyta się świetnie!
ed maski –
Tradycyjna w twórczości Autora ciekawość ludzi i miejsc, przedmiotów “nasączonych” ludźmi. Mieszanina anegdot, refleksji pełnych zadumy, nosalgii i humoru. Czysta radość czytania. To lubię…
PS. Kilka lat temu pisałem do Pana Mariusza Szczygła (jako specjalisty w tej dziedzinie) z prośbą o kilka informacji, rad dotyczących Pragi w związku z planowaną wyprawą z córką do tego miasta. I co? Jak to M. Sz. – odpisał. Wskazał także kilka przewodników, które mogą mi pomóc w zobaczniu Pragi inaczej. Puenta? Nie były zbyt dobre, bo M. Sz. napisał swój – jak widać ku uciesze i przyjemności wielu odbiorców. Możliwe więc, że w jakimś stopniu przyczyniłem się do jej powstania – hahahah! 😉