//BESTSELLERY/OZLAND. PRZESTRZEŃ JEST WSZYSTKIM

OZLAND. PRZESTRZEŃ JEST WSZYSTKIM

48.93 

Ludzie nie posiadają krainy – to ona posiada ludzi. 

Kup książkę 48.93 
Kup E-BOOK 34.95 
Kategoria:

Autor: AGNIESZKA BURTON

Seria: Reporterska

Data wydania: 2024

Liczba stron: 456

Okładka: Twarda

ISBN: 978-83-66778-66-5

Opis

Kraina, czyli Country, jest dla australijskich Tradycyjnych Właścicieli najważniejsza: wszystko dla niej, o niej, dzięki niej.

Ozland to opowieść o Australii. O miłości do swojego miejsca na ziemi. O łasych pelikanach skuszonych przez terra incognita, czyli dziki, niczyj ląd zamieszkany przecież od dziesiątek tysięcy lat przez najstarszą, nadal istniejącą kulturę na świecie. O ekscentrycznych Europejczykach omamionych gorączką złota i polowaniach na warkoczyki Chińczyków. O Starych Ludziach wykradzionych z miejsc wiecznego spoczynku na potrzeby europejskiej nauki i muzealnych wystaw. O walce z przemysłem wydobywczym i o katastrofie klimatycznej, przez którą każdego roku giną miliony zwierząt. O tym, że – jak wierzą Rdzenni Australijczycy – jedno wypływa z drugiego i wszystko jest jednością.

Aby opowiedzieć o jakimś miejscu, trzeba w nim żyć, stać się jego częścią, nie wystarczy wpaść na rok lub dwa lata. Agnieszka Burton, mieszkająca od dwudziestu lat w Melbourne, zdziera z mapy Down Under, Oz, Edenu, Elizjum wypolerowaną warstwę lucky country. Powłokę nagromadzoną na australijskiej historii od czasów kolonizacji. Pisze o dwóch Australiach, bo oto spod angielskich nazw geograficznych wychodzą te rdzenne. Między płotami farmerskich stacji wiją się pradawne Ścieżki Śnienia, na mapie wykwitają żółte kropki w miejscach kolonialnych masakr. Dla Pierwszych Narodów przestrzeń od zawsze była źródłem mądrości i darzyły ją one nieskończonym szacunkiem, podczas gdy przybyli na okrętach biali chcieli ją posiąść i sobie podporządkować. Za wszelką cenę.

Burton pojechała na daleki Outback, do tasmańskich lasów deszczowych, do zrujnowanego miasteczka, które w czasach gorączki złota było „królową zachodu”. Spędziła godziny na „przędzeniu słów” z Pierwszymi Narodami. Wysłuchała opowieści o skradzionych kościach Przodków i Skradzionych Pokoleniach, o drzewach narodzin, drzewach kajakach i drzewach przewodnikach, o językach, które trzeba obudzić, o nieustępliwych ekowojownikach, o duchach, spirits, widmach, o prastarych Śnieniach i gwiazdach, które pokazują ludziom, jak żyć, aby nie zniszczyć krainy.

Ponieważ ludzie nie posiadają krainy – to ona posiada ludzi.

 

Recenzje, nagrody

  • Nagroda im. Maciej Kuczyńskiego za najlepszy książkowy debiut podróżniczy (Kolos)
  • nominacja do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego
  • nominacja w Konkursie im. Arkadego Fiedlera o Nagrodę Bursztynowego Motyla                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 „Ozland” jest reportażem pełnym zaskakujących, czasem szokujących, niejednokrotnie brutalnych i przejmująco prawdziwych opowieści. Odnieść można wrażenie, że Agnieszka Burton chce znaleźć się i znajduje wszędzie tam, gdzie pojawiają się jakieś punkty zapalne, toczy się żywy konflikt. – Jarosław Czechowicz, Krytycznym okiem                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Reportaż Agnieszki Burton to opowieść o białym człowieku, który rusza na podbój ziem, przestrzeni, rytuałów i zwyczajów, ludzi. Autorka dokonuje znaczącego przesunięcia. Odhumanizowani przedstawiciele rdzennej ludności, funkcjonujący jako trofea i obiekty muzealne, zaczynają odzyskiwać swoją historię, a ta z kolei odsłania nieludzki charakter działań tych, którzy stojąc po stronie nauki, za ludzi się uważali. – Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Bardzo ciekawy jest styl tego reportażu. Z jednej strony bardzo szczegółowa dokumentacja, sporo faktów, z drugiej jednak subtelna literackość sprawiająca, że czyta się „Ozland” jak literaturę piękną. – Sztukater
1