Sale
48.93 
Sale
38.43 
Sale
38.50 

Zapisz się do naszego newslettera

DOŁĄCZ DO NAS NA INSTAGRAMIE

#dowody
@wydawnictwodowody
Wydawnictwo Dowody

@wydawnictwodowody

  • ❗NOWA ZAPOWIEDŹ❗

Z wielką przyjemnością zapowiadamy nową książkę Olgi Gitkiewicz: „Szyjąc”.

To słowo abstrakcja, słowo idea. Właściwie nawet nie poważne słowo – słówko zaledwie, bo przecież brzmi, jakby było zdrobnieniem. Żeńska końcówka, nieprzypadkowo, dwie sylaby, wiele znaczeń:

🩵troska.

Tak abstrakcyjna, że może nawet nie nadaje się na bohaterkę książki.

Pozostaje w wielowymiarowym klinczu: niewidoczna, a jednocześnie bardzo fizyczna, nieodpłatna, a mimo to kosztowna, powiązana z miłością i utrapieniem, z altruizmem i samostanowieniem. Nie ma w niej nic spektakularnego, nic błyszczącego, jednak w czasach kolejnych kryzysów mogłaby się nam przydać.

„Pracę opiekuńczą, pracę troski podejmuje się często bezwiednie i z dnia na dzień. Nie odpowiada się na ogłoszenie z wyszczególnionym zestawem obowiązków, nie przechodzi się rozmów kwalifikacyjnych, nie odwiedza lekarza medycyny pracy, żeby orzekł, czy ktoś się do tego zajęcia nadaje. Żadnych benefitów, żadnych dodatków, żadnej pensji, składek, żadnego work-life balance, bo jest się w domopracy ciągle, myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Nawet przez sen, bez szans na awans, w zasadzie bez możliwości rzucenia papierami, gdy ma się już dość” – pisze Olga Gitkiewicz, reporterka i socjolożka, autorka książek Nie hańbi, Nie zdążę, Krahelska. Krahelskie, wnuczka żyrardowskiej tkaczki.
Szyjąc to miniaturowe eseje o codzienności, w której wymagamy coraz więcej troski, i w której martwić się jest łatwiej niż troszczyć.

📚 Premiera już 10 grudnia!📚

#szyjąc #olgagitkiewicz #books #reportaż #nonfiction #jesień #zapowiedźksiążkowa #literatura #gitkiewicz @olga.gitkiewicz
  • Przypominamy, że przedsprzedaż „Reporterek” Magdaleny Wdowicz-Wierzbowskiej już trwa!📔

To książka zrodzona z nocnego planu i wielu rozmów prowadzonych w domowych przestrzeniach bohaterek — 21 spotkań z lat 2014–2022.

Magdalena Wdowicz-Wierzbowska we wstępie opowiada: 

„Odwiedzałam bohaterki w ich domach, bo tak najbardziej lubię portretować ludzi – w prywatnej przestrzeni, gdzie czują się swobodnie i gdzie najłatwiej zbliżyć się do drugiego człowieka. Albo przynajmniej spróbować. 

Najpierw były rozmowy. W obecności Reporterek inaczej wręcz nie wypadało. „Nocny plan” zakładał, że przyniosę nie tylko zdjęcia – obrazom miało towarzyszyć słowo. Więc pytałam, jak umiałam: o reportaż i drogę do niego, o bohaterów, o przedmioty, które coś szczególnego dla nich znaczą. I o to, co się w tym wszystkim liczy najbardziej. W ten sposób – myślę, że nie tylko mnie – o wiele łatwiej się później fotografuje.

Dość szybko projekt rozrósł się o młodsze pokolenia. W latach 2014–2022 odwiedziłam dwadzieścia jeden reporterek. Każde spotkanie było dla mnie niezwykłą przygodą. Część z nich ma swój ciąg dalszy, niektóre przerodziły się w bliższe znajomości. Wiele się nauczyłam, sporo dowiedziałam. O pracy i pisaniu, ale też o życiu po prostu. Cieszę się, że mogę się tym podzielić”. 

Zapraszamy na dowody.com!

#reporterki #nonfiction #książki #literatura #reportaż #wywiady #magdalenawdowiczwierzbowskiej #premieraliteracka
  • 📘START PRZEDSPRZEDAŻY! 
„JAK WSPIERAĆ TRANSPŁCIOWE DZIECKO” Pauli Szewczyk.

Matka, ojciec i transpłciowe dziecko – Paula Szewczyk spotkała się z nimi w 2021 roku. „Jestem na takim etapie, że wierzę, że może jeszcze to się cofnie” – mówił wtedy ojciec. „Wspieram je, ale przyznaję, że nadal z tyłu głowy mam takie: a może?…” – zastanawiała się matka. Gdy autorka wróciła do nich po czterech latach, usłyszała: „Jestem ojcem, który dzisiaj bez problemu mówi, że ma syna. (…) Tranzycja niczego mi nie odebrała w byciu ojcem. Wręcz wzbogaciła doświadczenie ojcostwa”. „Naprawdę powiedziałam ci, że urodziłam córkę i że dla mnie to się nie zmieni? – zdziwiła się matka. – Dzisiaj mówię, że urodziłam syna, tylko o tym nie wiedziałam!”.

„Gdy zrozumiałem, kim jestem, byłem jeszcze za młody, żeby obawiać się, że nie wszyscy mogą to zrozumieć – wyznał transpłciowy Marcin. – Dla mnie to po prostu byłem ja i tyle”.

Opowieści bohaterów są uzupełnione o rozmowy z trojgiem ekspertów w tematyce transpłciowości. Mówią o tym, jak przebiega proces tranzycji w Polsce. „Zdarza się, że osoby odkładają swoje życie na »po tranzycji«?” – pyta autorka Juliana Stradomskiego, lekarza psychiatrii. „Znam wiele takich osób, które czekają z podjęciem studiów, bo nie chcą iść na uczelnię pod starymi danymi. To wciśnięcie pauzy na życie. Chciałbym im powiedzieć: nie czekajcie”.

Książkę zamykają rady, które dają bohaterowie części reporterskiej, każdy na podstawie własnego doświadczenia. Mówią między innymi: „Nie oceniaj” (ojciec). „Na wszystko trzeba czasu. Daj go sobie i dziecku” (matka). „Nie karz go za to, że jest trans” (dziecko).

📘 Zapraszamy na dowody.com!

#jakwspieraćtranspłciowedziecko #transpłciowość #paulaszewczyk #dowody #reportaż #nonfiction
  • Złapaliśmy dziś we Wrzeniu Świata Darię Grzesiek 😉
A Wy - łapcie kalendarze w dłoń, zapisujcie datę 29 października i przybywajcie na spotkanie z Darią. 
A książka? No pewnie, że już jest we Wrzeniu Świata! 🫶🏼

#wrzenieswiata #tobyltylkopies #dariagrzesiek #books #reportaz #dowody #nonfiction
  • 🐾 DZISIEJSZA PREMIERA!
Już dziś wyjątkowa premiera w Dowodach – debiut Darii Grzesiek – „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”.
To książka o miłości, stracie i bliskości, której nie da się zapomnieć.
O tej książce będzie głośno!

Daria Grzesiek z niezwykłą empatią opowiada historie opiekunów zwierząt – psów, kotów, koni, świnek morskich, żółwi, a nawet słonia – którzy doświadczyli bólu po ich odejściu.
To opowieść o żałobie, ale też o miłości, która trwa dalej. 

💛 Zapraszamy na dowody.com i do Wrzenia Świata! 

#tobyłtylkopies #reportaż #zwierzęta #dowody #dariagrzesiek #reportaż #nonfiction #books #wydawnictwodowody #premieryjesieni @piesdopary
  • 🍎W najnowszym numerze magazynu @charaktery - tekst o „Roku ogrodnika” Karela Čapka! 

Czytamy: 

🪶„Ogród jawi się tu jako laboratorium życia: to w nim doświadczamy radości i porażek, uczymy się akceptacji tego, czego nie kontrolujemy (pogody, czasu, śmierci), i cieszymy się tym, co wyrosło dzięki naszej pracy. To właśnie ogrodnictwo staje się dla Čapka ćwiczeniem z egzystencjalnej mądrości – umiejętności życia w zgodzie z tym, co od nas zależy, i z tym, czego nie zmienimy (...)

Dziś psychologia coraz częściej mówi o terapii ogrodniczej (hortiterapii). Kontakt z roślinami obniża poziom stresu, wycisza, reguluje emocje. W badaniach wskazuje się, że praca w ziemi aktywuje podobne obszary mózgu jak medytacja. Niektórzy badacze twierdzą nawet, że w glebie znajdują się mikroorganizmy, które wpływają na produkcję serotoniny – hormonu szczęścia.

Čapek pisał o tym intuicyjnie, sto lat temu. Wiedział, że ogród „zakotwicza”, daje poczucie sensu i ciągłości. Kiedy ktoś sadzi roślinę, uczestniczy w procesie większym od siebie. Dla jednych będzie to metafora duchowa, dla innych – po prostu radość z obserwowania, jak rośnie coś żywego(...).

Čapek daje nam nadzieję: nieważne, czy mamy lat dwadzieścia, czy siedemdziesiąt, czy ogród kwitnie, czy akurat więdnie – zawsze jest coś, co można pielęgnować. Nawet jeśli tylko w sobie”.

#books #karelcapek #capek #literatura #charaktery #dowody #czeskaliteratura #rokogrodnika
  • 🐾 Pierwszy wywiad z Darią Grzesiek!

W Wirtualnej Polsce ukazała się rozmowa z autorką książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”. 

„Wiele osób odczuwa wstyd i poczucie winy, że nie powinni przeżywać żałoby po zwierzęciu, bo to przecież tylko pies, kot czy świnka morska. A więzi ze zwierzętami potrafią być silniejsze niż z ludźmi” – mówi w rozmowie z Aleksandrą Chruścielewską.

Premiera książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach” już 22 października.

👉 29 października o 18:00 zapraszamy do Faktycznego Domu Kultury na spotkanie premierowe, które poprowadzi Agata Romaniuk, a fragmenty przeczyta Agata Buzek. 

👉 Link do wywiadu w stories! 

@piesdopary @wirtualnapolska @wp_kobieta 
#dowody #tobyłtylkopies #dariagrzesiek #grzesiek #wydawnictwodowody #nonfiction #reportaż
  • 📚„Reporterki” – już w przedsprzedaży!
Premiera książki: 20 listopada.

One słuchały świata. Teraz można posłuchać ich.
To pierwsza publikacja, która opowiada o twórczyniach polskiej literatury non-fiction - kobietach, które opisują rzeczywistość, ale rzadko same stają się bohaterkami.
Magdalena Wdowicz-Wierzbowska przez lata fotografowała polskie reporterki i rozmawiała z nimi.

W książce spotykamy m.in. Hannę Krall, Małgorzatę Szejnert, Olgę Gitkiewicz, Magdalenę Grzebałkowską, Małgorzatę Rejmer, Magdalenę Grochowską, Lidię Ostałowską, Irenę Morawską, Wiesławę Grocholę i Agnieszkę Wróblewską.

Ta książka to intymne portrety, słowa i twarze dwudziestu jeden autorek, które tworzą historię polskiego reportażu.

📚Kup przed premierą i zajrzyj reporterkom w oczy.
Zapraszamy na dowody.com! 
#reporterki #premieryjesieni #ksiazki #reportaz #hannakrall #lidiaostałowska #magdalenagrzebałkowska #olgagitkiewicz #books #nonfiction #dowody
  • „Kulista gładkość a chropowatość życia”
W „Nowych Książkach” - recenzja „Wyrw” Kláry Vlasákovej napisana przez Annę Maślankę!

Wybraliśmy dla Was fragmenty, ale zachęcamy do lektury całego tekstu👉 link w stories! 

#dowody #wyrwy #noweksiążki #literatura #czeskaliteratura #czechy #klaravlasakova #dowody #wydawnictwodowody
❗NOWA ZAPOWIEDŹ❗

Z wielką przyjemnością zapowiadamy nową książkę Olgi Gitkiewicz: „Szyjąc”.

To słowo abstrakcja, słowo idea. Właściwie nawet nie poważne słowo – słówko zaledwie, bo przecież brzmi, jakby było zdrobnieniem. Żeńska końcówka, nieprzypadkowo, dwie sylaby, wiele znaczeń:

🩵troska.

Tak abstrakcyjna, że może nawet nie nadaje się na bohaterkę książki.

Pozostaje w wielowymiarowym klinczu: niewidoczna, a jednocześnie bardzo fizyczna, nieodpłatna, a mimo to kosztowna, powiązana z miłością i utrapieniem, z altruizmem i samostanowieniem. Nie ma w niej nic spektakularnego, nic błyszczącego, jednak w czasach kolejnych kryzysów mogłaby się nam przydać.

„Pracę opiekuńczą, pracę troski podejmuje się często bezwiednie i z dnia na dzień. Nie odpowiada się na ogłoszenie z wyszczególnionym zestawem obowiązków, nie przechodzi się rozmów kwalifikacyjnych, nie odwiedza lekarza medycyny pracy, żeby orzekł, czy ktoś się do tego zajęcia nadaje. Żadnych benefitów, żadnych dodatków, żadnej pensji, składek, żadnego work-life balance, bo jest się w domopracy ciągle, myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Nawet przez sen, bez szans na awans, w zasadzie bez możliwości rzucenia papierami, gdy ma się już dość” – pisze Olga Gitkiewicz, reporterka i socjolożka, autorka książek Nie hańbi, Nie zdążę, Krahelska. Krahelskie, wnuczka żyrardowskiej tkaczki.
Szyjąc to miniaturowe eseje o codzienności, w której wymagamy coraz więcej troski, i w której martwić się jest łatwiej niż troszczyć.

📚 Premiera już 10 grudnia!📚

#szyjąc #olgagitkiewicz #books #reportaż #nonfiction #jesień #zapowiedźksiążkowa #literatura #gitkiewicz @olga.gitkiewicz
❗NOWA ZAPOWIEDŹ❗ Z wielką przyjemnością zapowiadamy nową książkę Olgi Gitkiewicz: „Szyjąc”. To słowo abstrakcja, słowo idea. Właściwie nawet nie poważne słowo – słówko zaledwie, bo przecież brzmi, jakby było zdrobnieniem. Żeńska końcówka, nieprzypadkowo, dwie sylaby, wiele znaczeń: 🩵troska. Tak abstrakcyjna, że może nawet nie nadaje się na bohaterkę książki. Pozostaje w wielowymiarowym klinczu: niewidoczna, a jednocześnie bardzo fizyczna, nieodpłatna, a mimo to kosztowna, powiązana z miłością i utrapieniem, z altruizmem i samostanowieniem. Nie ma w niej nic spektakularnego, nic błyszczącego, jednak w czasach kolejnych kryzysów mogłaby się nam przydać. „Pracę opiekuńczą, pracę troski podejmuje się często bezwiednie i z dnia na dzień. Nie odpowiada się na ogłoszenie z wyszczególnionym zestawem obowiązków, nie przechodzi się rozmów kwalifikacyjnych, nie odwiedza lekarza medycyny pracy, żeby orzekł, czy ktoś się do tego zajęcia nadaje. Żadnych benefitów, żadnych dodatków, żadnej pensji, składek, żadnego work-life balance, bo jest się w domopracy ciągle, myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Nawet przez sen, bez szans na awans, w zasadzie bez możliwości rzucenia papierami, gdy ma się już dość” – pisze Olga Gitkiewicz, reporterka i socjolożka, autorka książek Nie hańbi, Nie zdążę, Krahelska. Krahelskie, wnuczka żyrardowskiej tkaczki. Szyjąc to miniaturowe eseje o codzienności, w której wymagamy coraz więcej troski, i w której martwić się jest łatwiej niż troszczyć. 📚 Premiera już 10 grudnia!📚 #szyjąc #olgagitkiewicz #books #reportaż #nonfiction #jesień #zapowiedźksiążkowa #literatura #gitkiewicz @olga.gitkiewicz
1 dzień ago
View on Instagram |
1/9
Przypominamy, że przedsprzedaż „Reporterek” Magdaleny Wdowicz-Wierzbowskiej już trwa!📔

To książka zrodzona z nocnego planu i wielu rozmów prowadzonych w domowych przestrzeniach bohaterek — 21 spotkań z lat 2014–2022.

Magdalena Wdowicz-Wierzbowska we wstępie opowiada: 

„Odwiedzałam bohaterki w ich domach, bo tak najbardziej lubię portretować ludzi – w prywatnej przestrzeni, gdzie czują się swobodnie i gdzie najłatwiej zbliżyć się do drugiego człowieka. Albo przynajmniej spróbować. 

Najpierw były rozmowy. W obecności Reporterek inaczej wręcz nie wypadało. „Nocny plan” zakładał, że przyniosę nie tylko zdjęcia – obrazom miało towarzyszyć słowo. Więc pytałam, jak umiałam: o reportaż i drogę do niego, o bohaterów, o przedmioty, które coś szczególnego dla nich znaczą. I o to, co się w tym wszystkim liczy najbardziej. W ten sposób – myślę, że nie tylko mnie – o wiele łatwiej się później fotografuje.

Dość szybko projekt rozrósł się o młodsze pokolenia. W latach 2014–2022 odwiedziłam dwadzieścia jeden reporterek. Każde spotkanie było dla mnie niezwykłą przygodą. Część z nich ma swój ciąg dalszy, niektóre przerodziły się w bliższe znajomości. Wiele się nauczyłam, sporo dowiedziałam. O pracy i pisaniu, ale też o życiu po prostu. Cieszę się, że mogę się tym podzielić”. 

Zapraszamy na dowody.com!

#reporterki #nonfiction #książki #literatura #reportaż #wywiady #magdalenawdowiczwierzbowskiej #premieraliteracka
Przypominamy, że przedsprzedaż „Reporterek” Magdaleny Wdowicz-Wierzbowskiej już trwa!📔 To książka zrodzona z nocnego planu i wielu rozmów prowadzonych w domowych przestrzeniach bohaterek — 21 spotkań z lat 2014–2022. Magdalena Wdowicz-Wierzbowska we wstępie opowiada: „Odwiedzałam bohaterki w ich domach, bo tak najbardziej lubię portretować ludzi – w prywatnej przestrzeni, gdzie czują się swobodnie i gdzie najłatwiej zbliżyć się do drugiego człowieka. Albo przynajmniej spróbować. Najpierw były rozmowy. W obecności Reporterek inaczej wręcz nie wypadało. „Nocny plan” zakładał, że przyniosę nie tylko zdjęcia – obrazom miało towarzyszyć słowo. Więc pytałam, jak umiałam: o reportaż i drogę do niego, o bohaterów, o przedmioty, które coś szczególnego dla nich znaczą. I o to, co się w tym wszystkim liczy najbardziej. W ten sposób – myślę, że nie tylko mnie – o wiele łatwiej się później fotografuje. Dość szybko projekt rozrósł się o młodsze pokolenia. W latach 2014–2022 odwiedziłam dwadzieścia jeden reporterek. Każde spotkanie było dla mnie niezwykłą przygodą. Część z nich ma swój ciąg dalszy, niektóre przerodziły się w bliższe znajomości. Wiele się nauczyłam, sporo dowiedziałam. O pracy i pisaniu, ale też o życiu po prostu. Cieszę się, że mogę się tym podzielić”. Zapraszamy na dowody.com! #reporterki #nonfiction #książki #literatura #reportaż #wywiady #magdalenawdowiczwierzbowskiej #premieraliteracka
2 dni ago
View on Instagram |
2/9
📘START PRZEDSPRZEDAŻY! 
„JAK WSPIERAĆ TRANSPŁCIOWE DZIECKO” Pauli Szewczyk.

Matka, ojciec i transpłciowe dziecko – Paula Szewczyk spotkała się z nimi w 2021 roku. „Jestem na takim etapie, że wierzę, że może jeszcze to się cofnie” – mówił wtedy ojciec. „Wspieram je, ale przyznaję, że nadal z tyłu głowy mam takie: a może?…” – zastanawiała się matka. Gdy autorka wróciła do nich po czterech latach, usłyszała: „Jestem ojcem, który dzisiaj bez problemu mówi, że ma syna. (…) Tranzycja niczego mi nie odebrała w byciu ojcem. Wręcz wzbogaciła doświadczenie ojcostwa”. „Naprawdę powiedziałam ci, że urodziłam córkę i że dla mnie to się nie zmieni? – zdziwiła się matka. – Dzisiaj mówię, że urodziłam syna, tylko o tym nie wiedziałam!”.

„Gdy zrozumiałem, kim jestem, byłem jeszcze za młody, żeby obawiać się, że nie wszyscy mogą to zrozumieć – wyznał transpłciowy Marcin. – Dla mnie to po prostu byłem ja i tyle”.

Opowieści bohaterów są uzupełnione o rozmowy z trojgiem ekspertów w tematyce transpłciowości. Mówią o tym, jak przebiega proces tranzycji w Polsce. „Zdarza się, że osoby odkładają swoje życie na »po tranzycji«?” – pyta autorka Juliana Stradomskiego, lekarza psychiatrii. „Znam wiele takich osób, które czekają z podjęciem studiów, bo nie chcą iść na uczelnię pod starymi danymi. To wciśnięcie pauzy na życie. Chciałbym im powiedzieć: nie czekajcie”.

Książkę zamykają rady, które dają bohaterowie części reporterskiej, każdy na podstawie własnego doświadczenia. Mówią między innymi: „Nie oceniaj” (ojciec). „Na wszystko trzeba czasu. Daj go sobie i dziecku” (matka). „Nie karz go za to, że jest trans” (dziecko).

📘 Zapraszamy na dowody.com!

#jakwspieraćtranspłciowedziecko #transpłciowość #paulaszewczyk #dowody #reportaż #nonfiction
📘START PRZEDSPRZEDAŻY! „JAK WSPIERAĆ TRANSPŁCIOWE DZIECKO” Pauli Szewczyk. Matka, ojciec i transpłciowe dziecko – Paula Szewczyk spotkała się z nimi w 2021 roku. „Jestem na takim etapie, że wierzę, że może jeszcze to się cofnie” – mówił wtedy ojciec. „Wspieram je, ale przyznaję, że nadal z tyłu głowy mam takie: a może?…” – zastanawiała się matka. Gdy autorka wróciła do nich po czterech latach, usłyszała: „Jestem ojcem, który dzisiaj bez problemu mówi, że ma syna. (…) Tranzycja niczego mi nie odebrała w byciu ojcem. Wręcz wzbogaciła doświadczenie ojcostwa”. „Naprawdę powiedziałam ci, że urodziłam córkę i że dla mnie to się nie zmieni? – zdziwiła się matka. – Dzisiaj mówię, że urodziłam syna, tylko o tym nie wiedziałam!”. „Gdy zrozumiałem, kim jestem, byłem jeszcze za młody, żeby obawiać się, że nie wszyscy mogą to zrozumieć – wyznał transpłciowy Marcin. – Dla mnie to po prostu byłem ja i tyle”. Opowieści bohaterów są uzupełnione o rozmowy z trojgiem ekspertów w tematyce transpłciowości. Mówią o tym, jak przebiega proces tranzycji w Polsce. „Zdarza się, że osoby odkładają swoje życie na »po tranzycji«?” – pyta autorka Juliana Stradomskiego, lekarza psychiatrii. „Znam wiele takich osób, które czekają z podjęciem studiów, bo nie chcą iść na uczelnię pod starymi danymi. To wciśnięcie pauzy na życie. Chciałbym im powiedzieć: nie czekajcie”. Książkę zamykają rady, które dają bohaterowie części reporterskiej, każdy na podstawie własnego doświadczenia. Mówią między innymi: „Nie oceniaj” (ojciec). „Na wszystko trzeba czasu. Daj go sobie i dziecku” (matka). „Nie karz go za to, że jest trans” (dziecko). 📘 Zapraszamy na dowody.com! #jakwspieraćtranspłciowedziecko #transpłciowość #paulaszewczyk #dowody #reportaż #nonfiction
5 dni ago
View on Instagram |
3/9
Złapaliśmy dziś we Wrzeniu Świata Darię Grzesiek 😉 A Wy - łapcie kalendarze w dłoń, zapisujcie datę 29 października i przybywajcie na spotkanie z Darią. A książka? No pewnie, że już jest we Wrzeniu Świata! 🫶🏼 #wrzenieswiata #tobyltylkopies #dariagrzesiek #books #reportaz #dowody #nonfiction
7 dni ago
View on Instagram |
4/9
🐾 DZISIEJSZA PREMIERA!
Już dziś wyjątkowa premiera w Dowodach – debiut Darii Grzesiek – „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”.
To książka o miłości, stracie i bliskości, której nie da się zapomnieć.
O tej książce będzie głośno!

Daria Grzesiek z niezwykłą empatią opowiada historie opiekunów zwierząt – psów, kotów, koni, świnek morskich, żółwi, a nawet słonia – którzy doświadczyli bólu po ich odejściu.
To opowieść o żałobie, ale też o miłości, która trwa dalej. 

💛 Zapraszamy na dowody.com i do Wrzenia Świata! 

#tobyłtylkopies #reportaż #zwierzęta #dowody #dariagrzesiek #reportaż #nonfiction #books #wydawnictwodowody #premieryjesieni @piesdopary
🐾 DZISIEJSZA PREMIERA! Już dziś wyjątkowa premiera w Dowodach – debiut Darii Grzesiek – „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”. To książka o miłości, stracie i bliskości, której nie da się zapomnieć. O tej książce będzie głośno! Daria Grzesiek z niezwykłą empatią opowiada historie opiekunów zwierząt – psów, kotów, koni, świnek morskich, żółwi, a nawet słonia – którzy doświadczyli bólu po ich odejściu. To opowieść o żałobie, ale też o miłości, która trwa dalej. 💛 Zapraszamy na dowody.com i do Wrzenia Świata! #tobyłtylkopies #reportaż #zwierzęta #dowody #dariagrzesiek #reportaż #nonfiction #books #wydawnictwodowody #premieryjesieni @piesdopary
1 tydzień ago
View on Instagram |
5/9
🍎W najnowszym numerze magazynu @charaktery - tekst o „Roku ogrodnika” Karela Čapka! 

Czytamy: 

🪶„Ogród jawi się tu jako laboratorium życia: to w nim doświadczamy radości i porażek, uczymy się akceptacji tego, czego nie kontrolujemy (pogody, czasu, śmierci), i cieszymy się tym, co wyrosło dzięki naszej pracy. To właśnie ogrodnictwo staje się dla Čapka ćwiczeniem z egzystencjalnej mądrości – umiejętności życia w zgodzie z tym, co od nas zależy, i z tym, czego nie zmienimy (...)

Dziś psychologia coraz częściej mówi o terapii ogrodniczej (hortiterapii). Kontakt z roślinami obniża poziom stresu, wycisza, reguluje emocje. W badaniach wskazuje się, że praca w ziemi aktywuje podobne obszary mózgu jak medytacja. Niektórzy badacze twierdzą nawet, że w glebie znajdują się mikroorganizmy, które wpływają na produkcję serotoniny – hormonu szczęścia.

Čapek pisał o tym intuicyjnie, sto lat temu. Wiedział, że ogród „zakotwicza”, daje poczucie sensu i ciągłości. Kiedy ktoś sadzi roślinę, uczestniczy w procesie większym od siebie. Dla jednych będzie to metafora duchowa, dla innych – po prostu radość z obserwowania, jak rośnie coś żywego(...).

Čapek daje nam nadzieję: nieważne, czy mamy lat dwadzieścia, czy siedemdziesiąt, czy ogród kwitnie, czy akurat więdnie – zawsze jest coś, co można pielęgnować. Nawet jeśli tylko w sobie”.

#books #karelcapek #capek #literatura #charaktery #dowody #czeskaliteratura #rokogrodnika
🍎W najnowszym numerze magazynu @charaktery - tekst o „Roku ogrodnika” Karela Čapka! Czytamy: 🪶„Ogród jawi się tu jako laboratorium życia: to w nim doświadczamy radości i porażek, uczymy się akceptacji tego, czego nie kontrolujemy (pogody, czasu, śmierci), i cieszymy się tym, co wyrosło dzięki naszej pracy. To właśnie ogrodnictwo staje się dla Čapka ćwiczeniem z egzystencjalnej mądrości – umiejętności życia w zgodzie z tym, co od nas zależy, i z tym, czego nie zmienimy (...) Dziś psychologia coraz częściej mówi o terapii ogrodniczej (hortiterapii). Kontakt z roślinami obniża poziom stresu, wycisza, reguluje emocje. W badaniach wskazuje się, że praca w ziemi aktywuje podobne obszary mózgu jak medytacja. Niektórzy badacze twierdzą nawet, że w glebie znajdują się mikroorganizmy, które wpływają na produkcję serotoniny – hormonu szczęścia. Čapek pisał o tym intuicyjnie, sto lat temu. Wiedział, że ogród „zakotwicza”, daje poczucie sensu i ciągłości. Kiedy ktoś sadzi roślinę, uczestniczy w procesie większym od siebie. Dla jednych będzie to metafora duchowa, dla innych – po prostu radość z obserwowania, jak rośnie coś żywego(...). Čapek daje nam nadzieję: nieważne, czy mamy lat dwadzieścia, czy siedemdziesiąt, czy ogród kwitnie, czy akurat więdnie – zawsze jest coś, co można pielęgnować. Nawet jeśli tylko w sobie”. #books #karelcapek #capek #literatura #charaktery #dowody #czeskaliteratura #rokogrodnika
1 tydzień ago
View on Instagram |
6/9
🐾 Pierwszy wywiad z Darią Grzesiek!

W Wirtualnej Polsce ukazała się rozmowa z autorką książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”. 

„Wiele osób odczuwa wstyd i poczucie winy, że nie powinni przeżywać żałoby po zwierzęciu, bo to przecież tylko pies, kot czy świnka morska. A więzi ze zwierzętami potrafią być silniejsze niż z ludźmi” – mówi w rozmowie z Aleksandrą Chruścielewską.

Premiera książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach” już 22 października.

👉 29 października o 18:00 zapraszamy do Faktycznego Domu Kultury na spotkanie premierowe, które poprowadzi Agata Romaniuk, a fragmenty przeczyta Agata Buzek. 

👉 Link do wywiadu w stories! 

@piesdopary @wirtualnapolska @wp_kobieta 
#dowody #tobyłtylkopies #dariagrzesiek #grzesiek #wydawnictwodowody #nonfiction #reportaż
🐾 Pierwszy wywiad z Darią Grzesiek!

W Wirtualnej Polsce ukazała się rozmowa z autorką książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”. 

„Wiele osób odczuwa wstyd i poczucie winy, że nie powinni przeżywać żałoby po zwierzęciu, bo to przecież tylko pies, kot czy świnka morska. A więzi ze zwierzętami potrafią być silniejsze niż z ludźmi” – mówi w rozmowie z Aleksandrą Chruścielewską.

Premiera książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach” już 22 października.

👉 29 października o 18:00 zapraszamy do Faktycznego Domu Kultury na spotkanie premierowe, które poprowadzi Agata Romaniuk, a fragmenty przeczyta Agata Buzek. 

👉 Link do wywiadu w stories! 

@piesdopary @wirtualnapolska @wp_kobieta 
#dowody #tobyłtylkopies #dariagrzesiek #grzesiek #wydawnictwodowody #nonfiction #reportaż
🐾 Pierwszy wywiad z Darią Grzesiek!

W Wirtualnej Polsce ukazała się rozmowa z autorką książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”. 

„Wiele osób odczuwa wstyd i poczucie winy, że nie powinni przeżywać żałoby po zwierzęciu, bo to przecież tylko pies, kot czy świnka morska. A więzi ze zwierzętami potrafią być silniejsze niż z ludźmi” – mówi w rozmowie z Aleksandrą Chruścielewską.

Premiera książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach” już 22 października.

👉 29 października o 18:00 zapraszamy do Faktycznego Domu Kultury na spotkanie premierowe, które poprowadzi Agata Romaniuk, a fragmenty przeczyta Agata Buzek. 

👉 Link do wywiadu w stories! 

@piesdopary @wirtualnapolska @wp_kobieta 
#dowody #tobyłtylkopies #dariagrzesiek #grzesiek #wydawnictwodowody #nonfiction #reportaż
🐾 Pierwszy wywiad z Darią Grzesiek!

W Wirtualnej Polsce ukazała się rozmowa z autorką książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”. 

„Wiele osób odczuwa wstyd i poczucie winy, że nie powinni przeżywać żałoby po zwierzęciu, bo to przecież tylko pies, kot czy świnka morska. A więzi ze zwierzętami potrafią być silniejsze niż z ludźmi” – mówi w rozmowie z Aleksandrą Chruścielewską.

Premiera książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach” już 22 października.

👉 29 października o 18:00 zapraszamy do Faktycznego Domu Kultury na spotkanie premierowe, które poprowadzi Agata Romaniuk, a fragmenty przeczyta Agata Buzek. 

👉 Link do wywiadu w stories! 

@piesdopary @wirtualnapolska @wp_kobieta 
#dowody #tobyłtylkopies #dariagrzesiek #grzesiek #wydawnictwodowody #nonfiction #reportaż
🐾 Pierwszy wywiad z Darią Grzesiek! W Wirtualnej Polsce ukazała się rozmowa z autorką książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach”. „Wiele osób odczuwa wstyd i poczucie winy, że nie powinni przeżywać żałoby po zwierzęciu, bo to przecież tylko pies, kot czy świnka morska. A więzi ze zwierzętami potrafią być silniejsze niż z ludźmi” – mówi w rozmowie z Aleksandrą Chruścielewską. Premiera książki „To był tylko pies. O żałobie po zwierzętach” już 22 października. 👉 29 października o 18:00 zapraszamy do Faktycznego Domu Kultury na spotkanie premierowe, które poprowadzi Agata Romaniuk, a fragmenty przeczyta Agata Buzek. 👉 Link do wywiadu w stories! @piesdopary @wirtualnapolska @wp_kobieta #dowody #tobyłtylkopies #dariagrzesiek #grzesiek #wydawnictwodowody #nonfiction #reportaż
2 tygodnie ago
View on Instagram |
7/9
📚„Reporterki” – już w przedsprzedaży!
Premiera książki: 20 listopada.

One słuchały świata. Teraz można posłuchać ich.
To pierwsza publikacja, która opowiada o twórczyniach polskiej literatury non-fiction - kobietach, które opisują rzeczywistość, ale rzadko same stają się bohaterkami.
Magdalena Wdowicz-Wierzbowska przez lata fotografowała polskie reporterki i rozmawiała z nimi.

W książce spotykamy m.in. Hannę Krall, Małgorzatę Szejnert, Olgę Gitkiewicz, Magdalenę Grzebałkowską, Małgorzatę Rejmer, Magdalenę Grochowską, Lidię Ostałowską, Irenę Morawską, Wiesławę Grocholę i Agnieszkę Wróblewską.

Ta książka to intymne portrety, słowa i twarze dwudziestu jeden autorek, które tworzą historię polskiego reportażu.

📚Kup przed premierą i zajrzyj reporterkom w oczy.
Zapraszamy na dowody.com! 
#reporterki #premieryjesieni #ksiazki #reportaz #hannakrall #lidiaostałowska #magdalenagrzebałkowska #olgagitkiewicz #books #nonfiction #dowody
📚„Reporterki” – już w przedsprzedaży! Premiera książki: 20 listopada. One słuchały świata. Teraz można posłuchać ich. To pierwsza publikacja, która opowiada o twórczyniach polskiej literatury non-fiction - kobietach, które opisują rzeczywistość, ale rzadko same stają się bohaterkami. Magdalena Wdowicz-Wierzbowska przez lata fotografowała polskie reporterki i rozmawiała z nimi. W książce spotykamy m.in. Hannę Krall, Małgorzatę Szejnert, Olgę Gitkiewicz, Magdalenę Grzebałkowską, Małgorzatę Rejmer, Magdalenę Grochowską, Lidię Ostałowską, Irenę Morawską, Wiesławę Grocholę i Agnieszkę Wróblewską. Ta książka to intymne portrety, słowa i twarze dwudziestu jeden autorek, które tworzą historię polskiego reportażu. 📚Kup przed premierą i zajrzyj reporterkom w oczy. Zapraszamy na dowody.com! #reporterki #premieryjesieni #ksiazki #reportaz #hannakrall #lidiaostałowska #magdalenagrzebałkowska #olgagitkiewicz #books #nonfiction #dowody
2 tygodnie ago
View on Instagram |
8/9
„Kulista gładkość a chropowatość życia”
W „Nowych Książkach” - recenzja „Wyrw” Kláry Vlasákovej napisana przez Annę Maślankę!

Wybraliśmy dla Was fragmenty, ale zachęcamy do lektury całego tekstu👉 link w stories! 

#dowody #wyrwy #noweksiążki #literatura #czeskaliteratura #czechy #klaravlasakova #dowody #wydawnictwodowody
„Kulista gładkość a chropowatość życia”
W „Nowych Książkach” - recenzja „Wyrw” Kláry Vlasákovej napisana przez Annę Maślankę!

Wybraliśmy dla Was fragmenty, ale zachęcamy do lektury całego tekstu👉 link w stories! 

#dowody #wyrwy #noweksiążki #literatura #czeskaliteratura #czechy #klaravlasakova #dowody #wydawnictwodowody
„Kulista gładkość a chropowatość życia”
W „Nowych Książkach” - recenzja „Wyrw” Kláry Vlasákovej napisana przez Annę Maślankę!

Wybraliśmy dla Was fragmenty, ale zachęcamy do lektury całego tekstu👉 link w stories! 

#dowody #wyrwy #noweksiążki #literatura #czeskaliteratura #czechy #klaravlasakova #dowody #wydawnictwodowody
„Kulista gładkość a chropowatość życia”
W „Nowych Książkach” - recenzja „Wyrw” Kláry Vlasákovej napisana przez Annę Maślankę!

Wybraliśmy dla Was fragmenty, ale zachęcamy do lektury całego tekstu👉 link w stories! 

#dowody #wyrwy #noweksiążki #literatura #czeskaliteratura #czechy #klaravlasakova #dowody #wydawnictwodowody
„Kulista gładkość a chropowatość życia”
W „Nowych Książkach” - recenzja „Wyrw” Kláry Vlasákovej napisana przez Annę Maślankę!

Wybraliśmy dla Was fragmenty, ale zachęcamy do lektury całego tekstu👉 link w stories! 

#dowody #wyrwy #noweksiążki #literatura #czeskaliteratura #czechy #klaravlasakova #dowody #wydawnictwodowody
„Kulista gładkość a chropowatość życia” W „Nowych Książkach” - recenzja „Wyrw” Kláry Vlasákovej napisana przez Annę Maślankę! Wybraliśmy dla Was fragmenty, ale zachęcamy do lektury całego tekstu👉 link w stories! #dowody #wyrwy #noweksiążki #literatura #czeskaliteratura #czechy #klaravlasakova #dowody #wydawnictwodowody
3 tygodnie ago
View on Instagram |
9/9
1